1. روش تست برای ثبات تا پایان رنگرزی
تست ثبات در رنگرزی به نمونه پارچه اشاره دارد و مجموعه ای از نمونه های استاندارد تحت شرایط مشخص شده در معرض منبع پرداخت مصنوعی قرار می گیرند و سپس این دو برای تغییر رنگ برای ارزیابی ثبات رنگرزی با یکدیگر مقایسه می شوند.
2. راه هایی برای بهبود ثبات به پایان رنگرزی
مکانیسم محو شدن رنگ بسیار پیچیده است، اما دلیل اصلی آن این است که پس از جذب رنگ، رنگ تشدید می شود و یک سری واکنش های شیمیایی برای تخریب ساختار رخ می دهد که منجر به تغییر رنگ و محو شدن می شود. پایداری پارچه ها برای تکمیل رنگرزی عمدتاً به ساختار شیمیایی رنگ و همچنین حالت تجمع، حالت ترکیبی و تطابق رنگ مخلوط بستگی دارد. بنابراین، انتخاب منطقی رنگ ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
3. رنگ ها را با توجه به خواص الیاف و استفاده از پارچه انتخاب کنید
برای پارچه های الیاف سلولزی باید از رنگ هایی با مقاومت اکسیداسیون خوب استفاده شود. برای الیاف پروتئینی باید از رنگ هایی با مقاومت احیا خوب یا حاوی مواد افزودنی اکسید کننده ضعیف استفاده شود. برای سایر الیاف، رنگ ها باید با توجه به اثر در محو شدن انتخاب شوند.
4. رنگ ها باید با توجه به عمق رنگ انتخاب شوند
تعداد زیادی آزمایش ثابت کرده است که ثبات رنگرزی راکتیو روی الیاف سلولزی به طور مستقیم با عمق رنگ متناسب است، یعنی هر چه رنگ تیره تر باشد، ثبات رنگرزی بهتر است. در مقابل، هر چه رنگ روشن تر باشد، رنگ عمدتاً در حالت پراکندگی زیاد روی الیاف قرار می گیرد و احتمال قرار گرفتن در معرض نور بیشتر است و ماندگاری نهایی رنگرزی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. بنابراین برای رنگرزی واریته های رنگ روشن باید از رنگ هایی با ماندگاری بالاتر استفاده کرد. علاوه بر این، مواد تکمیل کننده زیادی مانند نرم کننده ها و مواد تکمیل کننده ضد چروک به پارچه اضافه می شود که باعث کاهش ماندگاری محصول نیز می شود. بنابراین رنگ هایی که به این مواد تکمیل کننده حساس نیستند باید انتخاب شوند.