ثبات رنگ در برابر مالش پارچه های نساجی- Taizhou Zhenye Textile Co., Ltd

مقایسه روش های آزمون ثبات مالش و رنگرزی

تست رنگرزی ثبات به مالش به آزمایشی اطلاق می شود که در آن نمونه رنگی به ترتیب با یک پارچه مالشی خشک و یک پارچه مالشی مرطوب مالیده می شود و سپس میزان لکه شدن پارچه مالشی ارزیابی می شود. نتایج آزمون به 5 سطح تقسیم می شود که 5 سطح بهتر است و 1 سطح بدتر است. اگرچه فرآیند آزمایش ساده است، اما یک شاخص ارزیابی پایه برای ثبات رنگ محصولات پارچه ای است و تقریباً یکی از مواردی است که خریداران از سراسر جهان هنگام سفارش باید ارزیابی کنند. شرایط فنی استانداردهای تست ثبات مالش در کشورهای مختلف به ویژه مشابه است، اما تفاوت هایی نیز وجود دارد.

عوامل اصلی مؤثر بر پایداری رنگرزی مالشی و اقدامات دستکاری آنها

در طی فرآیند مالش بین محصولات پارچه ای و سایر اشیاء، رنگ از بین می رود یا درجه لکه دار شدن جسم مالیده شده تحت تأثیر عوامل زیادی قرار می گیرد. دو راه برای ریزش رنگ و لکه دار شدن وجود دارد: یکی این که رنگ روی پارچه از بین می رود یا محو می شود و روی سطح جسم اصطکاکی آلوده می شود. دیگری این است که فیبر رنگی می افتد و به سطح جسم اصطکاکی می چسبد.

ریزش رنگ عامل اصلی ایجاد لکه است

اگرچه تفاوت‌های خاصی در استحکام پیوند کووالانسی و چسبندگی ایجاد شده توسط رنگ‌های راکتیو با ساختارهای شیمیایی و الیاف سلولزی متفاوت وجود دارد، اما تأثیرات روی ثبات رنگرزی مالشی مرطوب پارچه‌های رنگی اساساً یکسان است. هنگامی که پارچه رنگی مرطوب مالش می شود، پیوند کووالانسی ایجاد شده بین رنگ و الیاف شکسته نمی شود و باعث ایجاد رنگ شناور نمی شود. رنگ منتقل شده معمولاً پیوند کووالانسی با الیاف ایجاد نمی کند، بلکه تنها به نیروی واندروالس برای تولید جذب، یعنی رنگ شناور متکی است.

ثبات رنگرزی اصطکاکی مرطوب پارچه محافظ تولید شده توسط پارچه شهر می تواند به درجه 3-4 برسد و ثبات رنگرزی اصطکاکی خشک می تواند به درجه 4-5 برسد که کاملاً مطابق با الزامات استانداردهای بین المللی است.3