ویژگی های راحتی شامل انتقال حرارت و خواص عایق حرارتی پارچه، نفوذپذیری بخار آب، سبک پارچه، سفتی و انعطاف پذیری، پارچه، خواص پیلینگ و مقاومت در برابر آتش است.
قابلیت انتقال حرارت پارچه به توانایی واحد سطح پارچه برای انتقال گرما در واحد زمان اشاره دارد. بستگی به نوع ماده اولیه، ساختار پارچه و لایه هوا در پارچه دارد. نقطه مقابل عملکرد انتقال حرارت، عایق حرارتی (مقاومت حرارتی) است.
نفوذپذیری بخار آب پارچه به توانایی آب گازی برای عبور از پارچه اشاره دارد. هنگامی که یک طرف پارچه تحت فشار بخار آب بالاتری نسبت به طرف دیگر قرار می گیرد، بخار آب به پارچه نفوذ می کند. نفوذپذیری بخار آب ارتباط نزدیکی با مواد اولیه پارچه، ساختار نخ ریسندگی، ساختار پارچه و سفتی آن دارد.
نفوذپذیری هوای پارچه به نفوذپذیری هوای پارچه اشاره دارد که عمدتاً به فاصله بین نخ های ریسیده شده و الیاف موجود در پارچه و شکل مقطع الیاف بستگی دارد. هرچه سفتی تار و پود پارچه بیشتر باشد، پارچه سفت تر و نفوذپذیری هوا بدتر می شود.
سبک پارچه به ظاهر خاص و ویژگی های لمسی پارچه اشاره دارد، مانند رنگ، روشنایی، تراز بودن، پرداخت، صافی پارچه، یکنواختی، پرداخت و غیره. لمس صاف، خشن است. صاف و چسبناک، سفت؛ صاف، خشن؛ سفت و سخت، نرم؛ شل، محکم؛ ضخیم، نازک؛ چاق، شل؛ گرم، خنک و غیره
احساس پارچه به احساس دست برای شناسایی خواص فیزیکی خاصی از پارچه اشاره دارد و یکی از جنبه های مهم سبک است. پارچه های مختلف حس متفاوتی دارند. عواملی که بر حس تأثیر می گذارند مواد اولیه الیافی، درجه پیچش و جهت نخ ریسندگی، ساختار پارچه، فرآیند رنگرزی و تکمیل و ... می باشد که در این میان مواد اولیه الیافی تأثیر بیشتری دارند. احساس دست نیز به برخی از خواص مکانیکی پارچه مانند انعطاف پذیری، قابلیت انبساط و انعطاف پذیری پارچه مربوط می شود.
پایان پارچه به این معنی است که وقتی خط پایان بر روی پارچه می تابد، بازتاب تمام می شود تا فیبر تمام شود. سطح فیبر صاف است، آرایش موازی و سازگار است، انعکاس قوی است، و پارچه روشن است. در مقابل، سطح الیاف ناهموار و ناهموار است، آرایش نامنظم است و انعکاس در جهات مختلف پخش می شود و پایان تیره است.
سفتی و انعطاف پارچه به توانایی پارچه در مقاومت در برابر تنش خمشی اشاره دارد که به آن سفتی خمشی نیز گفته می شود. سفتی خمشی بیشتر به معنای پارچه سفت تر است. سفتی خمشی مناسب به این معنی است که پارچه کاملاً خش است.
دراپ پذیری پارچه به خاصیت پارچه برای ایجاد یک سطح منحنی صاف و یکنواخت در زیر پرده طبیعی اشاره دارد. هرچه پارچه نرم تر باشد، پارچه بهتری دارد. چسبندگی به استحکام و انعطاف پذیری مربوط می شود و پارچه هایی با سفتی خمشی بالا دارای روکش ضعیفی هستند.
پارچه در هنگام پوشیدن و شستشو دائماً مالش میشود که انتهای فیبر سطح را در معرض دید قرار میدهد و موهای زیادی به نام «فوز کردن» ایجاد میکند. اگر این موها در حین ادامه ساییدن به موقع ریزش نکنند، با یکدیگر در هم میپیچند و ذرات مهرهای شکل زیادی تشکیل میدهند که به آن «پیلینگ» میگویند. پیلینگ پارچه به خواص الیاف، طول، ظرافت و شکل مقطع مربوط می شود.
در فرآیند پوشیدن و تمیز کردن، هنگامی که پارچه با اجسام تیز و سخت مواجه می شود، الیاف یا تک رشته های موجود در آن قلاب می شوند و حلقه های سیمی روی سطح ایجاد می کنند و یا حتی قلاب می شوند تا رشته ای به نام سیم قلاب ایجاد شود. این روی ظاهر و استحکام پارچه تأثیر می گذارد. پارچه های بافتنی به دلیل گیر افتادن از هم جدا می شوند و ساختار بافت را از بین می برند. عوامل موثر بر گیرکردن و روش های جلوگیری از گیرکردن اساساً شبیه قرص است.