پیلینگ تاثیر زیادی در عملکرد پوشیدن پارچه ها دارد، اما عوامل پیلینگ در همه جنبه ها از مواد اولیه تا تولید و حتی در فرآیند پوشیدن روزانه وجود دارد. بهبود عملکرد ضد پیلینگ پارچه های پلی استر می توان گفت یک پروژه سیستماتیک است. اقدامات پیشگیرانه فعال و موثر در هر فرآیند باید انجام شود تا عملکرد ضد پیلینگ محصول نهایی بهبود یابد.
1. هنگام انتخاب مواد اولیه، محتوای منگنه کوتاه در ماده خام عمدتاً در نظر گرفته می شود و سطح محتوای منگنه کوتاه تأثیر زیادی در پر شدن پارچه دارد. برای انواعی که به راحتی پره می شوند، مواد خام با طول الیاف بلند و شمع های کوتاه کمتر را انتخاب کنید. برای پارچه های الیاف شیمیایی ترکیب شده با الیاف شیمیایی، الیاف شیمیایی با قطر ضخیم تر و اثر ضد توپی بیشتر را نسبت به الیاف با قطر نازک انتخاب کنید. البته برای ساخت پارچه از الیاف شیمیایی با قطر ضخیم استفاده می شود و حس دست نسبت به قطر نازک سفت تر است. در عمل لازم است رابطه بین احساس دست و پیلینگ متعادل شود.
2. در فرآیند ریسندگی باید میزان پرزهای کوتاه را کنترل کرد و موهای زائد را کاهش داد. پارامترهای فرآیند را به صورت علمی و منطقی تنظیم کنید، محتوای الیاف کوتاه در هر محصول را کاهش دهید، میزان مویی نخ ریسی شده را کاهش دهید و طول مویی را کوتاه کنید، یکنواختی نخ ریسیده شده را بهبود بخشید و اسلاب را کاهش دهید. نخ ریسی.
3. از نظر طراحی پارچه، پارامترهای مناسب مانند ساختار و تراکم پارچه باید با توجه به سبک و الزامات عملکرد محصول نهایی انتخاب شود.
4. در طول فرآیند رنگرزی و تکمیل، فرآیند رنگرزی و تکمیل باید به طور معقولی با توجه به ویژگی های سبک محصول و الزامات درجه ضد پیل مرتب شود. هنگام پوشیدن لباسهایی که مستعد پر شدن هستند، لایههای داخلی و خارجی آن باید با لباس کار لغزنده اندازهگیری شود تا اصطکاک کاهش یابد. روش های تمیز کردن و خشک کردن باید مطابق با الزامات برچسب تمیز کردن کار انجام شود.
5. برای پارچه های الیاف شیمیایی با رطوبت کم یا موقعیت های پوشیدن خشک، بهتر است الیاف رسانا در حین ریسندگی اضافه شود.