مروری کوتاه بر الیاف نساجی

الیاف پارچه ای یک ماده نرم، نازک و بلند با قابلیت چرخش است. برای پارچه ها، نسبت طول به قطر عموما باید بیشتر از 1000:1 باشد. به عنوان یک الیاف پارچه، باید دارای خواص فیزیکی و مکانیکی خوبی مانند استحکام مشخص، کشسانی و پایداری شیمیایی بهتر باشد. در طبیعت، پنبه، پشم، ابریشم و کتان الیاف پارچه طبیعی ایده آلی هستند. علاوه بر این، الیاف شیمیایی تولید شده به روش های شیمیایی، جایگاه مهمی در الیاف پارچه ای به خود اختصاص داده اند. آنها را می توان به دو دسته تقسیم کرد: الیاف تجدیدپذیر و الیاف مصنوعی. فیبر بازسازی شده شامل فیبر سلولز بازسازی شده (ویسکوز، کوپرا، استحکام غنی، فیبر Tencel و غیره)، استر سلولز (الیاف استات) و فیبر پروتئین بازسازی شده (فیبر کازئین، فیبر پروتئین سویا و غیره) است. الیاف مصنوعی شامل نایلون، پلی استر، پلی اکریلونیتریل، وینیلون، پلی پروپیلن، کلر، اسپندکس و غیره است که با پیشرفت علم و فناوری، انواع این الیاف به طور مداوم در حال گسترش است و محققان در حال توسعه انواع جدیدی از الیاف احیا شده و الیاف مصنوعی هستند.
اجزای اساسی تمام الیاف پارچه، ترکیبات پلیمری از جمله ترکیبات پلیمری طبیعی (سلولز، پروتئین) و ترکیبات پلیمری مصنوعی است. ترکیبات پلیمری مصنوعی با توجه به نام مواد اولیه مورد استفاده نامگذاری می شوند و در جلوی آن کلمه "پلی" اضافه می شود. به عنوان مثال، فیبر پلی اکریلونیتریل با اکریلونیتریل به عنوان ماده اولیه پلیمریزه می شود. جرم مولکولی نسبی ترکیبات پلیمری بسیار بزرگ است، معمولاً بین 104 تا 107. از آنجایی که ترکیب اصلی یک ترکیب پلیمری تکرار واحد خاصی از درشت مولکول های آن است و به شکل پیوندهای ظرفیت اصلی به هم متصل است، تعداد تکرارها درجه پلیمریزاسیون (از نظر سطح) مانند الیاف تشکیل دهنده الیاف پنبه نامیده می شود. ماکرومولکول ها را می توان به سادگی به صورت (C6H1005)n بیان کرد. n درجه پلیمریزاسیون است. ترکیبات پلیمری مختلف درجات پلیمریزاسیون متفاوتی دارند و درجه پلیمریزاسیون الیاف پارچه های مختلف نیز متفاوت است. به عنوان مثال، DP الیاف پنبه 2500 × 10000 و DP الیاف ویسکوز 250 × 500 است. صرف نظر از جرم مولکولی نسبی یا درجه پلیمریزاسیون، می تواند نشان دهنده اندازه زنجیره مولکولی یک ترکیب پلیمری باشد که یکی از شاخص های مهم برای شناسایی میزان آسیب فیبر است.
انواع الیاف پارچه دارای شکل ظاهری و سطح مقطع خاصی هستند. به عنوان مثال، ظاهر الیاف پنبه به طور طبیعی چین خورده است و سطح مقطع آن به شکل کمر است. بدنه اصلی ابریشم ابریشم است که توسط سریسین احاطه شده است. پشم دارای لایه های فلس و لایه های قشری است. پلی آمید، پلی استر، پلی اکریلونیتریل و وینیلون معمولا به عنوان چهار الیاف اصلی شناخته می شوند. سطح مقطع آنها مشابه است. به عنوان مثال، سطح مقطع نایلون و پلی استر تقریبا گرد است. سطح مقطع وینیلون به شکل کمر با ساختار پوستی شفاف است. این کمک بزرگی در شناسایی الیاف پارچه و انتشار انواع جدید مواد دارد. علاوه بر این، فناوری اصلاح فیبر نیز روز به روز در حال تغییر است. اصلاح فیزیکی، مانند ساخت الیاف به شکل خاص، الیاف الاستیک، الیاف شل و غیره؛ اصلاحات شیمیایی مانند کاتیونیزه شدن الیاف پنبه، اصلاح اسیدی پلی استر، اصلاح ترکیبات آلی فلزی پلی پروپیلن و اصلاح پلاسما و غیره، به میزان زیادی باعث افزایش تنوع الیاف و بهبود عملکرد رنگ آمیزی الیاف، لباس و دکوراسیون مردم شده است. رنگارنگ تر.