پارچه های پلی استر و نخی و کتان بیشتر در زمینه لباس کار استفاده می شود. پلی استر به عنوان یک فیبر شیمیایی، مقاومت خوبی در برابر چین و چروک دارد. استحکام و خاصیت ارتجاعی آن در بین الیاف شیمیایی نسبتاً بالاست. بسیاری از تولید کنندگان از این پارچه برای ساخت کار استفاده می کنند. ژاکت بپوش پارچه های پنبه ای و کتان پارچه هایی هستند که از ترکیب پنبه و کتان در نسبت معینی از پارچه های الیاف شیمیایی و پارچه های الیاف شیمیایی ساخته می شوند. تفاوت لباس کار نخی و کتان با لباس کار پلی استر چیست؟
راحتی: پنبه و کتان الیاف طبیعی و پلی استر یک الیاف شیمیایی است. راحتی پنبه و کتان بسیار راحت تر از پلی استر است. ضمناً در هنگام تولید پنبه و کتان هیچ ماده شیمیایی که باعث آلودگی ثانویه محیط زیست شود تولید نخواهد شد. رطوبت سنجی: عملکرد جذب رطوبت پارچه های پنبه ای و کتان بهتر از پلی استر است، زیرا کنف عملکرد جذب رطوبت بسیار قوی دارد. پارچه های پنبه ای و کتان مخلوط شده با پارچه های پنبه ای و الیاف شیمیایی و پارچه های الیاف شیمیایی نیز این کارایی را دارند و پلی استر اثر جذب رطوبت بسیار عمومی دارد. پس از پوشیدن پارچه، حتی احساس گرفتگی ایجاد می شود.
مقاومت در برابر حرارت: مقاومت حرارتی پلی استر بهتر از پنبه و کتان خواهد بود. به عنوان یک فیبر شیمیایی، نقطه نرم پلی استر بین 230-240 درجه سانتیگراد خواهد بود. این نوع مقاومت در برابر حرارت در پارچه ها نسبتاً زیاد است. یک نوع.
مقاومت قلیایی: هم پارچه های کنفی و نخی و هم پارچه های پلی استر مقاومت قلیایی خوبی دارند. الیاف پنبه در شرایط قلیایی آسیب نمی بینند. با این حال، توصیه می شود هنگام تمیز کردن چنین پارچه هایی از محلول تمیز کننده خنثی استفاده کنید.
مرطوب کننده: پارچه های نخی و کتان از نظر حفظ رطوبت بهتر از پلی استر هستند. بنابراین هدایت حرارتی الیاف پنبه و الیاف کتان کم بوده و ساختار متخلخلی دارد. مقدار زیادی هوا را می توان در الیاف ذخیره کرد، بنابراین پارچه می تواند رطوبت را حفظ کند.