1. پارچه نرم
پارچههای نرم معمولاً سبکتر و نازکتر هستند، با پوشش خوب، خطوط مدلسازی صاف و امتداد طبیعی خطوط لباس. پارچههای نرم عمدتاً شامل پارچههای بافتنی و پارچههای ابریشمی با ساختارهای پارچهای پراکنده و همچنین پارچههای کتان نرم هستند. پارچه های بافتنی نرم اغلب از اشکال خطی و مختصر در طراحی لباس استفاده می کنند تا منحنی های برازنده بدن انسان را منعکس کنند. پارچههای ابریشم، کتان و سایر پارچهها گشادتر و دارای شکلهای چیندار هستند که بیانگر حس جریان خطوط پارچه است.
2. پارچه بسیار خنک
پارچه سرد دارای خطوط واضح و حس حجم است که می تواند طرح کلی لباس را تشکیل دهد. معمولاً از پارچههای پنبهای، پلیاستر-پنبه، مخملی، کتانی و انواع پارچههای پشمی با ضخامت متوسط و الیاف شیمیایی استفاده میشود. از این نوع پارچه می توان در طرح هایی استفاده کرد که دقت مدل سازی لباس را برجسته می کند، مانند طراحی کت و شلوار.
3. پارچه براق
پارچه براق سطحی صاف دارد و نور روشن را منعکس می کند و حس درخشندگی به آن می دهد. چنین پارچه هایی شامل پارچه هایی با ساختار ساتن است. اغلب در لباسهای شب یا صحنههای صحنه استفاده میشود تا جلوه بصری قوی و خیرهکنندهای ایجاد کند. پارچههای براق آزادی ظاهری گستردهای در اجرای لباس دارند و میتوانند طرحهای ساده یا روشهای ظاهری اغراقآمیزتری داشته باشند.
4. پارچه سنگین
پارچههای سنگین ضخیم و سفت هستند که میتواند جلوه یک ظاهر ثابت را ایجاد کند، از جمله انواع پارچههای پشمی ضخیم و پارچههای لحافی. پارچه حس انبساط فیزیکی دارد و نباید بیش از حد چین و انباشته شود. اشکال A و H شکل مناسب ترین در طراحی هستند.
5. پارچه شفاف
پارچه شفاف، سبک، نازک و شفاف، با جلوه هنری ظریف و مرموز است. از جمله پارچه های نخی، ابریشم، پارچه های الیاف شیمیایی و غیره مانند ژرژت، ابریشم ساتن، توری فیبر شیمیایی و غیره. برای بیان شفافیت پارچه، خطوط پرکاربرد طبیعی و پر و طرح های H شکل و میز گرد پر از تغییرات است.