تفاوت بین پارچه دافع آب، ضد آب، تنفس، تنفس و ضد باد

خواص آب گریز پارچه های آب گریز به درمان ویژه پارچه های ضد آب اشاره دارد. سطح پارچه می‌تواند قطرات آب را به شکل مهره درآورد و برای خیس کردن لباس‌ها نفوذ نمی‌کند یا پخش نمی‌شود و به یک عملکرد ضد آب مانند نیلوفر آبی (اثر نیلوفر آبی) دست می‌یابد. آب گریزی معمولا به درجه های صفر تا پنج تقسیم می شود. استانداردهای آزمایش عموماً ایجاب می‌کنند که پارچه آزمایش شده باید حداقل چهار درجه (ISO) آب‌گریزی داشته باشد (یعنی به 90 یا بیشتر (AATCC) آب‌گریزی برسد). لایه دافع آب در واقع یک لایه درمان ویژه است که سطح پارچه را می پوشاند. به طور کلی، هنگامی که پارچه تمام شده شکل می گیرد، DWR اضافه می شود. فرآوری آب گریز از این اصل برای چسباندن لایه ای از "تخت سوزنی" فوق العاده ظریف به سطح پارچه با مواد شیمیایی مختلف استفاده می کند، به طوری که کشش سطحی پارچه کمتر از نیروی چسبندگی آب است. بنابراین، پس از قطرات آب، قطرات آب از بین می روند. پخش و خیس نشده است. اگر این لایه ساختار بستر سوزنی صاف یا با روغن پوشانده شود، آب گریزی پارچه بسیار کاهش می یابد و حتی شروع به جذب آب می کند.
درمان عملکردی نفوذ آب مسدود کننده و پیش دفع کننده آب. درمان‌های کنونی ضد آب اغلب از غشاهای ضد آب برای جلوگیری از نفوذ مولکول‌های آب استفاده می‌کنند، اما خود غشاء بسیار شکننده است، بنابراین برای دستیابی به عملکرد مسدودکننده آب به هماهنگی پارچه سطح، غشاء و آستر بستگی دارد. ظرفیت انسداد آب با مقدار مقاومت فشار آب بیان می شود، یعنی از یک پارچه ضد آب در یک منطقه ثابت برای جلوگیری از افزایش مداوم فشار آب استفاده می شود. هنگامی که سطح یک قطره سوم آب را می بیند، این مقدار مقاومت فشار آب پارچه است که معمولاً بیش از 1000 میلی متر است. دستیابی به ابتدایی ترین توانایی مسدود کردن آب.
تنفس پذیری به طور خاص به عملکرد ارائه شده توسط نفوذپذیری رطوبت غیرمستقیم و فیلم مسدود کننده آب اشاره دارد، نه اینکه به نفوذپذیری رطوبت اشاره کنیم، زیرا این دو مکانیسم مختلف نفوذپذیری رطوبت است، اگرچه در نهایت می تواند اجازه دهد عرق از پارچه به دنیای خارج عبور کند. تنفس نیازمند منتظر ماندن است تا عرق توسط غشای غیر متخلخل آبدوست جذب شود تا به مولکول‌های عرق در داخل تبدیل شود و به روشی ریز قهوه‌ای به سمت بیرون غشا حرکت کند، تحت تأثیر تفاوت رطوبت و فشار بین داخل و خارج از لباس کار، و سپس به گاز تبدیل می شود تا از طریق پارچه سطح تخلیه شود. بنابراین به آن نفوذپذیری رطوبت غیرمستقیم می گویند.
نفوذپذیری رطوبت به طور خاص به عملکرد ارائه شده توسط غشای ضد آب متخلخل دافع آب در غشای ضد آب و نفوذپذیر به رطوبت اشاره دارد. نفوذپذیری رطوبت این است که اجازه می دهد گاز مستقیماً از فضای خالی "غشای متخلخل آب گریز" عبور کند. به دلیل سرعت بیشتر، نفوذپذیری مستقیم رطوبت نامیده می شود.
پارچه چوک باد با سرعت باد 30 مایل در ساعت، مقدار نفوذ هوا پارچه 1 cfm (فوت مکعب در دقیقه) است. یک بادشکن واقعی می تواند از اتلاف حرارت ناشی از همرفت هوا جلوگیری کند. تا زمانی که پارچه دارای عملکرد خاصی برای انسداد باد باشد، هرچه پارچه نزدیک‌تر بافته شود، توانایی مسدود کردن باد قوی‌تر می‌شود. آنهایی که نفوذپذیری رطوبت ضعیفی دارند معمولاً مقاومت بیشتری در برابر باد دارند. پارچه های باکیفیت ترکیبی عالی از نفوذپذیری رطوبت و مقاومت در برابر باد هستند.