تأثیر رسوب زدایی ناخالص در پیش تصفیه نساجی بر پس پردازش

در حال حاضر در کشور ما از نشاسته و پلی وینیل الکل به عنوان مواد سایزبندی پارچه استفاده می شود. در این میان دوغاب های مخلوط بیشتر در کارخانجات بافندگی استفاده می شود زیرا تاثیر بهتری در بافندگی دارند. با این حال، برای کارخانه های چاپ و رنگرزی، حذف خمیر مخلوط نسبت به خمیر نشاسته خالص، به خصوص با استفاده از پلی وینیل الکل درجه فیبر، دشوارتر است. به دلیل درجه پلیمریزاسیون و الکلیز بالای آن و حلالیت ضعیف در آب، اندازه‌گیری سخت‌تر است.

در نظر گرفتن پارچه های پلی استر-پنبه به عنوان مثال، به دلیل تمیز نبودن سایز، روی آموزش آینده و سفید کردن، تکمیل ابریشم، رنگ آمیزی، چاپ و تکمیل تأثیر جدی می گذارد. اگر دیزینگ تمیز نیست، آواز را بخوانید. هنگامی که رویه پلی استر به صورت گلوله های کوچک ذوب می شود، خمیر مصنوعی را می توان با الیاف مخلوط کرد، به طوری که نقطه نرمی پلی استر می تواند پایین بیاید و رنگ می تواند از قبل در طول ترموست وارد الیاف شود، و در نتیجه کاهش می یابد. نقطه تصعید رنگ . هنگام چاپ و تمیز کردن، این نوع پلی استر "تغییر یافته" به راحتی توسط رنگ های واکنش پذیر لکه دار می شود و همچنین می تواند محتوای پلی وینیل الکل در لیمو را پس از اینکه ابریشم بیش از حد افزایش یابد، ایجاد کند. هنگامی که تبخیر متمرکز بازیابی می شود، خط لوله اواپراتور سه اثر مسدود می شود که بر عملکرد عادی تأثیر می گذارد. هنگام رنگ آمیزی رنگ های تیره، می تواند پدیده رد رنگ را ایجاد کند که شبیه به لکه های ابر سفید روی سطح پارچه است که معمولاً به عنوان "گل ابر سفید" شناخته می شود. بنابراین، پارچه نخی به حداقل 80 درصد خمیر عقب رفته نیاز دارد و خمیر باقیمانده روی پارچه باید کمتر از 1 درصد وزن پارچه کنترل شود.

اندازه گیری یک اقدام حفاظتی موثر برای کارخانه های بافندگی است، اما بار سنگینی برای کارخانه های چاپ و رنگرزی است. بدلیل نجس بودن، نفوذ پارچه خوب نیست، حس دست خشن است و رنگ آن کدر است که باعث کاهش کیفیت پرداخت می شود. بنابراین باید به دیسیزاسیون توجه شود. و کارخانجات بافندگی هنگام انتخاب سایز و فرآیند باید سختی تولید چاپ و رنگرزی را نیز در نظر بگیرند. فقط از این طریق می توان کیفیت محصول نهایی را از همه لحاظ ارتقا داد.