6 ثبات رنگ رایج برای چاپ و رنگرزی پارچه

ثبات رنگ یکی از الزامات کیفی پارچه های رنگی و چاپی است. زیرا پارچه های رنگ شده بر اثر سایش، تعریق، اصطکاک، شستشو، اتو و غیره در هنگام پوشیدن و نگهداری، کم رنگ یا تغییر رنگ می دهند که بر ظاهر پارچه یا لباس کار تاثیر می گذارد. ماهیت یا درجه تغییر حالت رنگ آمیزی را می توان با ثبات رنگ بیان کرد. ثبات رنگ پارچه به ساختار نخ ریسندگی، ساختار پارچه، روش چاپ و رنگرزی، نوع رنگ و اندازه نیروی خارجی مربوط می شود. می توان آن را به دو دسته پایداری نور، ماندگاری شستشو یا صابونی، ماندگاری مالشی، پایداری تعریق، ثابت اتو و پایداری سابلیمیشن تقسیم کرد.

1. ثبات نور

پایداری نور به میزان تغییر رنگ پارچه های رنگی تحت تأثیر نور خورشید اشاره دارد. روش تست می تواند از دستگاه آفتاب سوز یا آفتاب سوز استفاده کند. درجه محو شدن نمونه پس از آفتاب سوختگی با نمونه رنگ استاندارد مقایسه می شود و به 8 درجه تقسیم می شود که درجه 8 بهتر و درجه 1 بدتر است. پارچه هایی که مقاومت نوری ضعیفی دارند نباید به مدت طولانی در معرض نور خورشید قرار گیرند و باید در مکانی با تهویه قرار داده شوند تا در سایه خشک شوند.

2. ثبات شستشو

ماندگاری شستشو یا صابون زدن به میزان تغییر رنگ پارچه های رنگی پس از شستشو با مایع پاک کننده اشاره دارد. معمولاً از کارت نمونه خاکستری به عنوان استاندارد ارزیابی استفاده می شود، یعنی از تفاوت رنگ بین نمونه اصلی و نمونه پس از محو شدن برای قضاوت استفاده می شود. ماندگاری شستشو به 5 درجه تقسیم می شود که درجه 5 بهتر و درجه 1 بدتر است. پارچه هایی با ثبات شستشوی ضعیف باید خشک شوند. در صورت مرطوب شسته شدن باید به شرایط شستشو توجه بیشتری شود، مثلا دمای شستشو زیاد نباشد و زمان آن زیاد نباشد.

3. ثبات مالش

پایداری مالش به میزان تغییر رنگ پارچه های رنگی پس از مالش اشاره دارد که می توان آن را به مالش خشک و مالش مرطوب تقسیم کرد. پایداری مالش بر اساس درجه لکه شدن پارچه سفید ارزیابی می شود و به 5 سطح (1 تا 5) تقسیم می شود. هر چه این مقدار بزرگتر باشد، پایداری مالش بهتر است. عمر مفید پارچه هایی با ثبات مالش ضعیف محدود است.

4. پایداری تعریق

پایداری تعریق به میزان رنگ پریدگی پارچه های رنگی پس از خیس شدن در عرق اشاره دارد. پایداری تعریق در عرق مصنوعی تهیه شده کاملاً یکسان نیست، بنابراین به طور کلی علاوه بر اندازه گیری جداگانه در ترکیب با سایر ثبات های رنگ ارزیابی می شود. میزان پایداری تعریق به 1 تا 5 درجه تقسیم می شود، هر چه مقدار آن بزرگتر باشد، بهتر است.

5. استحکام اتو

ماندگاری اتو به میزان تغییر رنگ یا محو شدن پارچه های رنگی در حین اتو اشاره دارد. میزان این تغییر رنگ و محو شدن با رنگ آمیزی اتو روی پارچه های دیگر به طور همزمان ارزیابی می شود. ثبات اتو به درجه 1 تا 5 تقسیم می شود که درجه 5 بهتر و درجه 1 بدتر است. هنگام تست ثبات اتو پارچه های مختلف، دمای اتو مورد استفاده برای آزمایش باید انتخاب شود.

6. ثبات تصعید

پایداری سابلیمیشن به میزان پدیده تصعید اطلاق می شود که در نگهداری پارچه های رنگی رخ می دهد. پایداری تصعید توسط یک کارت نمونه خاکستری درجه بندی شده برای درجه تغییر رنگ، محو شدن و لکه شدن پارچه سفید پس از پرس گرم خشک ارزیابی می شود. 5 نمره وجود دارد، 1 ضعیف است و 5 بهتر است.

ثبات رنگ پارچه های معمولی معمولاً برای رسیدن به سطح 3 تا 4 مورد نیاز است تا نیازهای پوشیدن را برآورده کند.3